วัดพระสิงห์วรมหาวิหาร

ประวัติ วัดพระสิงห์วรมหาวิหาร
ตั้งอยู่ที่ ตำบลพระสิงห์ อำเภอเมืองเชียงใหม่ จังหวัดเชียงใหม่ สร้างขึ้นเมือปี พ.ศ. 1888 โดย พญาผายูกษัตริย์เชียงใหม่องค์ที่ 5 ของราชวงศ์มังราย เพื่อบรรจุพระอัฐิของ พญาคำฟู พระราชบิดาของพระองค์ แต่เดิม วัดนี้มีชื่อว่า วัดลีเชียงพระ เพราะคำว่า "" ในภาษาล้านนาแปลว่า "ตลาด" และด้านหน้าวัดก็เป็นชุมชนซึ่งมี ตลาดลีเชียงพระ ให้ชาวบ้านทำมาค้าขาย จึงเป็นที่มาของชื่อในสมัยนั้น แต่แล้วเมื่อปี พ.ศ. 1943 พญาแสนเมืองมา ได้อัญเชิญ พระพุทธสิหิงค์ หรือ พระสิงห์ พระพุทธรูปเก่าแก่ศักดิ์สิทธิ์มาประดิษฐานไว้ที่ วัดลีเชียงพระ แห่งนี้ จึงมีการเปลี่ยนชื่อเป็น วัดพระสิงห์ จนกระทั่งปี พ.ศ. 2483ในรัชสมัยของ รัชกาลที่ 8 วัดพระสิงห์แห่งนี้ก็ได้รับพระราชทานโปรดเกล้าฯ ยกฐานะขึ้นเป็น พระอารามหลวงชั้นเอก ชนิด วรมหาวิหาร เป็น วัดพระสิงห์วรมหาวิหาร นับแต่นั้นเป็นต้นมา

ศิลปกรรมภายใน วัดพระสิงห์วรมหาวิหาร
ด้านหน้าของวัดจะมี วิหารหลวง สร้างในสมัยของ ครูบาเจ้าศรีวิชัย เมื่อปี พ.ศ. 2467 เราจะสังเกตได้ว่าวิหารหลวงแห่งนี้มีการผสมผสานกันระหว่างศิลปะแบบล้านนาและรัตนโกสินทร์ ด้านในเป็นที่ประดิษฐานของ พระศีสรรเพชญ (หลวงพ่อโต) พระพุทธรูปขนาดใหญ่ที่เป็นพระประธาน ส่วนด้านหน้าตรงวงเวียนของพระวิหารจะมี อนุสาวรีย์ครูบาศรีวิชัย สร้างขึ้นเพื่อรำลึกถึง ครูบาเจ้าศรีวิชัย อดีตเจ้าอาวาสของวัดพระสิงห์วรมหาวิหารแห่งนี้

โบสถ์ เป็นอาคารรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า มีมุขโถงทั้งด้านหน้าด้านหลัง ลักษณะอาคารและการตกแต่งเป็นแบบศิลปะล้านนา ด้านข้างแลเห็นหน้าต่างขนาดใหญ่ตีเป็นช่องแบบไม้ระแนง แต่ภายในเป็นหน้าต่างจริง มีลายปูนปั้นบริเวณ ซุ้มประตูทางเข้า หน้าบันมีลักษณะวงโค้งสองอันเหนือทางเข้าประกบกัน เรียกว่า คิ้วโก่ง เหนือคิ้วโก่งเป็น วงกลม สองวงคล้ายดวงตา ที่เสาและส่วนอื่นๆ มีปูนปั้นนูน มีรักปั้นปิดทองวิจิตรพิสดารมากหอไตร สร้างเป็นอาคารครึ่งตึกครึ่งไม้ ผนังด้านนอกประดับด้วยทวยเทพปูนปั้น ทำเป็นรูปเทพพนมยืน บ้างก็เหาะประดับ อยู่โดยรอบ เป็นฝีมือช่างสมัยพระเมืองแก้ว ประมาณ พ.ศ. 2476 เจ้าแก้วนวรัฐได้ซ่อมแซมขึ้นใหม่ ฐานหอไตรปั้นเป็นลายลูกกลดบัว ภายในประดับด้วยรูปสัตว์หิมพานต์ เช่น นางเงือกมีปีกคชสีห์มีปีกกิเลน เป็นต้น และมีลายประจำยามลักษณะคล้ายลายสมัยราชวงศ์เหม็งของจีน

พระวิหารลายคำ พระวิหารที่สร้างและตกแต่งด้วยศิลปะแบบล้านนาแท้ๆ และเป็นที่ประดิษฐานของ พระพุทธสิหิงค์ ที่สันนิษฐานว่าสร้างขึ้นตั้งแต่ช่วงปี พ.ศ. 700 โดยกษัตริย์ 3 พระองค์จากกรุงลังกา และพระอรหันต์ถึง20 รูป ทำให้กลายเป็นที่ศรัทธาของพุทธศาสนิกชนชาวเชียงใหม่ ตลอดไปจนถึงผู้คนจากทั่วทุกสารทิศให้ขึ้นมากราบไหว้ที่พระวิหารแห่งนี้นอกจากนี้ภายในวัดก็ยังมี พระมหาเจดีย์ธาตุ หรือ พระธาตุหลวง พระธาตุประจำปีนักรษัตรปีมะโรง ที่บรรจุพระเกศาธาตุ สร้างขึ้นในปี พ.ศ. 1888 ปีเดียวกับที่สร้างวัด รวมถึง กูมณฑปปราสาท ที่เชื่อว่ามีการบูรณะครั้งใหญ่เมื่อปี พ.ศ. 2106 จึงทำให้ได้รับอิทธิพลจากศิลปะของกรุงศรีอยุธยามาด้วย การประกาศขึ้นทะเบียนโบราณสถาน
วัดพระสิงห์วรมหาวิหาร ได้รับการประกาศเป็นโบราณสถานสำหรับชาติ ตามประกาศในราชกิจจานุเบกษา เล่มที่52 ตอน0 วันที่ 8 มีนาคม2478 พร้อมกับวัดอีกหลายแห่งในจังหวัดเชียงใหม่